Jelle Cleymans & Band Voorstelling album 'Roubaix' CC Muze (13-01-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Jelle Cleymans info club: CC Muze © Rootsville 2024

Met Tom Waits zijn Looking for the heart of Santurday Night in gedachte verplaatste ik me op zaterdagavond even uit mijn comfort zone door naar 'CC Muze' te trekken voor de voorstelling van het vierde solo album van 'Jelle Cleymans'. Voor de koersliefhebbers kan ik er meteen bij vertellen dat 'Roubaix' niet gaat over een sprintje trekken op die iconische wielerbaan maar eerder over een lange ontsnapping op het pad van de 'Liefde', en zo zijn we klaar voor eens een 'Blue Saturday'.

Zijn medevluchters vanavond zijn Peter Verhaegen (bas & contrabas), Patrick Steenaerts (gitaar, banjo en mandoline), Alano Gruarin (keyboards), Yves Baibay (drums) en last but not least de papa, Jan Cleymans (sax, klarinet). Meer dan 90 minuten in het gezelschap van Nederlandstalige muziek, het is eens iets anders.

Het album 'Parijs-Roubaix' kende zijn release reeds in 2022 en zo komt Jelle Cleymans met 'Vallen en Opstaan' een ietsje in vertraging binnen hier in Heusden-Zolder. Uiteraard niet vreemd als je bekijkt welk een drukke agenda hij de laatste maanden heeft afgewerkt. De eerstvolgende maanden trekt Jelle er op uit met zijn band maar zeker ook een paar akoestische ritten staan op zijn agenda.

Met het nummer 'Leve De Liefde' en een welgemeende goeienavond aan de sympathieke mensen van Heusden-Zolder wordt het ijs hier meteen gebroken in 'CC Muze'. We krijgen vervolgens 'Gelukkig Ben' uit het album 'Welk Oog en Hoeveel Tranen' uit 2013. Ieder nummer wordt vervolgens voorafgegaan van een lange bindtekst waardoor het al bijna als een conference kan worden bestempeld. Misschien daardoor voor de 'die hard' fans ook een herhaling van vorige shows. 'Backing Vocals' waren er bij de voorstelling van 'Roubaix' niet voorzien dus zouden die sympathieke mensen uit Heusden-Zolder hier in 'CC Muze' hun beste beentje moeten gaan voorzetten.

Zo krijgen we al meteen ook een uiteenzetting over de liefde en wordt de al even sympathieke Sam Gooris er bij gehaald doordat nummers als 'Basketsloefkes' en 'Laat Het Gras Maar Groeien' nu meteen niet over de liefde gaan. En wij die dachten dat de Sam 'Big was in Japan'. Voor het aanvangen van 'Even Geduld' uit het nieuwe album krijgen we nog een uiteenzetting over de twee soorten mannen die onze aardbol kleuren en...de surfboys maar de rest is 'Confidential'.

Het hoeft gezegd dat Jelle Cleymans zich hier laat omringen door uitsekende ploegmaats om zo nog even bij de koers te blijven. Niet in het minst zeker ook zijn vader Jan Cleymans die zich als een meesterlijke maestro gedraagt bij het bespelen van houtblazers als saxofoon en een gans arsenaal aan klarinetten waarbij hij zijn skills ook laat horen op het daaropvolgende nummer.

Op 'Bangkok Baby' uit het album kregen we tevens ook een uiteenzetting van de liefdes capriolen op exotische bestemmingen als er voor Jelle zijn 'nul'. Wat we er gratis bijkrijgen is een mop over vissers en zo komen we uit bij één van de belangrijkste aspecten van het delen van lief en leed en dat is 'Trouw'.

Een ietwat lange uiteenzetting over het internet en het lot over roodharig te zijn blijkt ook wel een beetje de schuld te zijn van vader en moeder Cleymans. Eén ding daaruit die me is bijgebleven is de quote 'Red on the Head is Fire in the Bed' en met het nummer 'Trouw' worden we vergast op een goede dosis country rock 'n roll.

In 2015 bracht Jelle Cleymans het album 'Napoleon XXII' uit en met een aanzet via Cleopatra komen zo uiteraard ook uit bij 'Jozefien' en 'Grote Vrouwen'. 'Valentijn' is het keywoord in de daaropvolgende bindtekst en het hopeloos op zoek gaan naar die ene grote vrouw in zijn leven liep dan wel uit op een sisser ook al was er misschien ook wel de vrouw van zijn beste vriend en miste hij misschien zo ook Malle Babbe. Het verhaal over zijn eerste schaamhaar laten we zo even terzijde want dat is de schuld van zijn moeder.

Met 'Grote Vrouwen' uit dat Napoleon epos kwamen zo uit in het 'French Quarter' vazn de 'Big Easy' met een appetijtelijk stukje Dixie. Voor de band werd er dan een time-out ingelast en zo begeleide Jelle Cleymans zichzelf op de keyboards bij het intiemere en toch ook zwaar aanvoelende nummer 'Ademen' uit het album 'Parijs-Roubaix'.

De titeltrack van het album 'Parijs-Roubaix' is dan een uiteenzetting van hoe Jelle Cleymans en zijn liefde hun verbintenis zien, een beetje als trouw zonder verbintenis en de rest is 'confidential'. Is het nu bij blues, jazz of een andere muziekrichting de aanzet voor het al vragen om bissers door de aanwezigen is en blijft hetzelfde ook bij Jelle Cleymans.

Ambi en handgeklap verzekerd dan met het brengen van 'In Den Engel' ergens op een hoek van de grote markt in 't stad maar zo komen we ook stilaan aan het einde van deze 'Roubaix' voorstelling met als apotheose 'Vallen en Opstaan'. Bloemen waren er niet laat staan een 'kassei' maar toch kon Jelle Cleymans terugblikken op een geslaagde show en dat is wat een artiest gelukkig maakt. Bijzonder knap was ook papa Cleymans op 'Zo'n Man' en de warme klanken van zijn basklarinet.

De bissers moesten en zouden er komen en zo werd het nog bijzonder vrolijk met het alles zeggende 'Zonnige Dagen' uit het album 'Welk Oog en Hoeveel Tranen' en werd de kers op de taart dan een ode aan Bart Van Den Bossche (1964-2013) waarvoor Jelle Cleymans nogmaals aan de rode 'Nord' kwam plaats te nemen voor het levenslied 'Ga Met Me Mee' uit 1991.